Politieke lessen
door robino
Als er een onderwerp is dat ik tijdens het liften altijd vermijd, dan is het wel politiek. Begint de chauffeur erover, dan houd ik vaak mijn mond en ga ik er verder niet op in. Politiek is vaak een heet hangijzer en discussies heb ik geen zin in. Meestal praten we gewoon over persoonlijke dingen, maar soms kan politiek toch een leuk gespreksonderwerp zijn, en kan je leren van de persoon die je meeneemt.
Neem Italie. Krankzinning land is dat en wonderbaarlijk dat een maffiabaas daar de baas mag zijn. Leuk dus als je daar met iemand over kan praten tijdens het liften die ook politicologie heeft gestudeerd, maar dan meer dan 30 jaar eerder tijdens de zogenoemde (‘rode jaren‘) en dezelfde vragen rond Italie met mij deelde.
Zodra ik zei: “hoe kan je zoiets toch verklaren, dat die mensen in Italie zo enorm daarin meegaan…”, vervolgde hij, “met zo’n manipulator van jewelste”. En hij brak daarna los met een mooie uitleg over hoe het zover had kon komen, van Mussolini (‘el duce’) tot nu, met een uitleg over hoe veel Italianen een hunkering hebben naar een sterke leider, naar de tijd waarin Italie groter en machtiger was, en hoe dit verband houdt met de grote standbeelden die je in de oude Italiaanse steden vinden kan.
Helaas dat de beste man deels stotterde, een gehoorapparaat had en mij slecht kon verstaan, maar een mooi gesprek ontwikkelde zich rap. We zaten slechts 15 minuten samen in de auto – hij ging verder naar Almere en zette mij bij het pompstation af voor Schiphol – maar geweldig is het dat mensen voor je stoppen en na de rit beseffen dat ze een juiste beslissing hebben genomen, en dat ze je meer gegeven hebben dan ‘slechts een lift’